Jak podają kroniki parafialne, po Objawieniu Matki Bożej w 1278 r. w Kęble wybudowano drewniany kościół i w nim umieszczono Cudowną Figurę. Po przeniesieniu Figury do Wąwolnicy w 1700 r. kościół rozebrano. Jak napisał Proboszcz Wąwolnicki w kronice:
"Lecz na wieczną pamiątkę Lud pobożny poznaczył te miejsca i tam, gdzie był kościół stoi Figura ze Statuą Matki Boskiej; pod lipą, gdzie była murowana Kapliczka, po jej zniszczeniu postawili krzyż, tylko kamień miejsce pierwszego objawienia został pusty. Lecz Lud przyzwyczajony do dawnych Świętych Miejsc, przybywając do Wąwolnicy zwiedzają i dawne także wokoło wyżej opisanego miejsca kamienia od kolan ludzkich dół był wyżłobiony. Lecz pewnej nocy przyśniło się Franciszkowi Klempińskiemu, staruszkowi emerytowi ciemnemu na oczy, mieszkajacemu w Wąwolnicy, że stawiał Kapliczkę w Kęble, tam, gdzie kamień, jakoby pierwszem miejscu Matki Boskiej, tenże Klempiński wstawszy rano opowiedział swój sen Ks. Kanonikowi natenczas Proboszczowi Janowi Patro (1837-
Fundator tej Kaplicy Franciszek Klempiński odebrał nagrodę, bo wzrok otrzymał, co przedtem bez czyjej pomocy wyjść nigdzie nie mógł. Chodził sam do Kościoła, a po Mszy Św. szedł sobie sam na Kębło do Kapliczki i tam swoich dokończył, lecz wszyscy patrząc na to przejęci czcią ku Maryi śmiało powtarzali, że to miejsce prawdziwie święte."
W 2008 roku, gdy przypadała 30 rocznica koronacji cudownej figury MB Kębelskiej, a także 50 rocznica sakry biskupiej i 30 rocznica wyboru na Stolicę Piotrową Sługi Bożego Jana Pawła II, powstał projekt budowy kaplicy w miejscu objawień Matki Bożej. Kaplica -